کشف در اعماق: باغ اختاپوس در سایه | زندگی دریایی

اسدانشمندان معمای این که چرا ده ها هزار اختاپوس در دامنه یک کوه دریایی غول پیکر در دو مایلی سواحل کالیفرنیا پرسه می زنند را حل کرده اند. اختاپوس‌های مرواریدی که به این دلیل نامیده می‌شوند که از دور مانند جواهرات پراکنده به نظر می‌رسند، به دنبال آب گرمی هستند که از کف دریا نفوذ می‌کند و از آن برای سرعت بخشیدن به جوجه‌آوری تخم‌هایشان استفاده می‌کنند.

این اولین حدسی بود که دانشمندان هنگام کشف این موضوع داشتند “باغ اختاپوس” در نزدیکی دیویدسون Seamount در سال 2018، دومین مورد از چهار اختاپوس شناخته شده در اعماق دریا.

تیمی به سرپرستی محققان موسسه تحقیقاتی آکواریوم خلیج مونتری (MBARI) بیش از دوازده بار با یک ربات غواصی عمیق کنترل از راه دور بازگشتند و شواهدی را جمع‌آوری کردند که از این نظریه حمایت می‌کند و بینش‌های شگفت‌انگیز جدیدی از زندگی در عمق ارائه می‌دهد.

اختاپوس ماده ارغوانی و به اندازه گریپ فروت هر بار حدود 60 تخم می گذارند و آنها را روی سنگ برهنه می چسبانند و سپس از آنها محافظت می کنند تا از تخم بیرون بیایند. کاوشگرهای دما نشان دادند که دمای آبی که تخم‌ها در آن حمام می‌کردند بین 5 تا 10 درجه سانتی‌گراد (40 تا 50 درجه فارنهایت) بود، در حالی که کمتر از یک متر دورتر به 1.6 درجه سانتی‌گراد کاهش یافت.

با بررسی مجدد لانه های فردی، تیم دریافت که جوجه ریزی یک دهه یا بیشتر طول نمی کشد، همانطور که در دریای بسیار سرد و عمیق اتفاق می افتد، اما اختاپوس های جوان پس از دو سال از لانه های دنج خود بیرون می آیند. شانس زنده ماندن به طور چشمگیری افزایش یافت.

آب گرم از دریچه‌های گرمابی به دست می‌آید که به اندازه دریچه‌های گرمابی که به نام سیگارهای سیاه نیز شناخته می‌شوند، سوزان نیستند. دکتر می گوید: «برای پختن تخم مرغ اختاپوس هرگز (به اندازه کافی) داغ نمی شود. جیم بری از MBARI، که این مطالعه را رهبری کرد.

بر اساس عکس‌هایی که بخش کوچکی از سایت را پوشش می‌دهند، بری و همکارانش تخمین می‌زنند که کل باغ 333 هکتاری (823 هکتاری) شامل بیش از 20000 اختاپوس است که بزرگترین مجموعه‌ای که دانشمندان تاکنون یافته‌اند.

دوربین‌های تایم لپس که بین لانه‌ها قرار داده شده بود، رفت و آمد نرم تنان را ردیابی می‌کردند. بری می‌گوید: «به‌جای این دسته از اختاپوس‌ها، آنها به دسته‌ای از افراد تبدیل شدند».

زنان و مردان بالغ جدید در طول سال اضافه شدند. آنها هرگز در حال تغذیه دیده نشده اند و هرگز اختاپوس های کوچکتر به آنها ملحق نشده اند، که نشان می دهد این سایت منحصراً برای جفت گیری و لانه سازی استفاده می شود.

مانند بیشتر اختاپوس‌ها، اختاپوس‌های مرواریدی نر اندکی پس از جفت‌گیری می‌میرند در حالی که ماده‌ها سعی می‌کنند تا زمانی که تخم‌هایشان بیرون بیاید، نگه دارند. باری از دیدن شقایق‌های دریایی در حال خوردن لاشه‌های هشت پا تعریف می‌کند.

این لاشخورها و دیگر رفتگران – از جمله ماهی، میگو، ستاره دریایی و حلزون ها – یک اکوسیستم پر رونق را تشکیل می دهند که توسط اختاپوس مرده نگهداری می شود. دورتر، در مناطق مشابه بستر صخره ای، حیات وحش به مراتب تراکم کمتری دارد.

در مورد اینکه اختاپوس ها تا چه اندازه به مکان های لانه سازی مهاجرت می کنند و آیا مانند ماهی قزل آلا به محل تولد خود باز می گردند، رمز و راز باقی می ماند. اختاپوس‌ها حس بویایی قوی دارند و می‌توانند رد بویی را که از بسیاری از بستگان مرده‌شان منتشر می‌شود، دنبال کنند.

بری پیش بینی می کند که مهد کودک های اختاپوس در اعماق دریاهای بیشتری برای کشف وجود دارد. اما در حالی که این باغ اختاپوس در منطقه حفاظت شده دریایی خلیج مونتری محافظت می شود، سایر مکان ها ممکن است توسط ترال و استخراج معادن در اعماق دریا تهدید شوند.

او می‌گوید: «این مهم است که ارزش این تکه‌های کوچک را در نظر بگیریم و بخش‌هایی از بستر دریا را بی‌مورد تخریب نکنیم.