به قول معروف، امتیازهای بالای پایان فصل اینجا کم بود. آرسنال از این موضوع ناراحت نخواهد شد، با توجه به اینکه آنها راه خود را از طریق یک دوئل قدرتمند پشت سر گذاشتند و تشویق کادر مربیگری آنها در پایان یادآور این بود که امتیازات در نهایت اهمیت دارند. یک تیم اصلاح‌شده هنوز نتوانسته با اوج‌های فوتبال فصل گذشته مطابقت داشته باشد، اما زمان نتیجه‌گیری بسیار دور است. دو برد از دو، به هر نحوی که به دست آمد، به میکل آرتتا این اطمینان را می دهد که آنها عادت برنده شدن را که در بهار از آنها دور شده بود، دوباره کشف کرده اند.
شاید پس از اخراج تاکهیرو تومیاسو در نیمه دوم، حریفان با تعداد زیادی مهاجم باتجربه آنها را مجازات می کردند. آرسنال هشت دقیقه پس از استراحت با پنالتی مارتین اودگارد شکسته شد و به نظر می رسید که کنترل کامل را در اختیار داشت تا این که مدافع کارت زرد دوم را به دلیل خطا روی جردن آیو دریافت کرد. کریستال پالاس به سختی می‌توانست دست به یک سینک بزند، اما آنچه را که می‌توانست به سمت میهمانان خسته پرتاب کرد، چند موقعیت نیمه‌ای را از دست داد و آرسنال با به صدا درآمدن سوت پایان به وضوح احساس آرامش کرد.
آرتتا درباره عملکردی که تیمش را دید، گفت: «دوست داشتم، کاملاً دوستش داشتم». ما در برابر یازده بازیکن همانطور که می‌خواستیم بازی کردیم. بعد باید نیم ساعت با 10 نفر بازی می کردیم، مسابقه ای که برایش آماده نشده بودیم. بازیکنان باید تطبیق پیدا می کردند اما آنها فوق العاده بودند. من فکر نمی‌کنم که ما چیزی تقدیم کنیم.»
به نظر می رسید که آرسنال کاملاً کنترل داشته باشد، به احتمال زیاد یک ثانیه به ثمر برسد تا عقب افتادن، زیرا آیو تومیاسو را در سمت راست چرخاند و درست قبل از نیمه دوم به زمین رفت. این تماس در بهترین حالت تصادفی به نظر می رسید، اگرچه دلیل ظاهری کمی برای شیرجه آیو وجود داشت، زیرا فقط چند یارد جلوتر از او بود. دیوید کوت کیفش را گرفت و با هشدار به تومیاسو برای اتلاف وقت در پرتاب، چاره ای جز اعلام پنالتی نهایی نداشت.
آرتتا که نمی‌توانست در مقابل اظهار نظر خود در مورد رزرو دوم مقاومت کند، گفت: «ترجیح می‌دهم نظر ندهم زیرا برای من خیلی واضح است. او همچنین از واکنش کوت به اتفاق قبلی ناراضی بود و این گفته که تومیاسو توپ را به مدت 23 ثانیه نگه داشته بود، در تناقض بود. او گفت: “این نبود، فکر می کنم هشت ثانیه بود.” شاید لازم باشد با کرونومتر بازی کنیم.»
روی هاجسون در مورد سکانسی که باعث شد آرسنال در نیمه دوم هر دو طرف را تهدید کند، ملاحظات خاص خود را داشت. ادی نکتیا دو موقعیت واضح را از دست داده بود اما به موقعیت سوم رسید که گابریل مارتینلی به سرعت او را با یک ضربه ایستگاهی سریع کنار گذاشت. او تیزتر از سم جانستون بود که توپ را منفجر کرد، اما هاجسون تعجب کرد که بررسی بعدی VAR به نفع پالاس نبود. به نظر می رسید که توماس پارتی مانع از تلاش جفرسون لرما برای پوشاندن پاس مارتینلی شود، اما تماس کافی تلقی نشد.
هاجسون گفت: «من فیلم ویدئویی را دیده‌ام و یک انسداد وجود دارد. یک بازیکن بود که قرار بود وارد آن منطقه شود و ضربه ایستگاهی را متوقف کند اما نتوانست.
با این وجود، اودگارد جانستون را به راه اشتباه فرستاد و آرسنال مستحق برتری بود، حتی اگر نکتیاه همچنان همه را در مورد سطح واقعی خود در تاریکی رها می کرد. وقتی بوکایو ساکا بعد از نیم ساعت او را جلو انداخت، او از میان دو مدافع عبور کرد اما شوت خود را به سمت تیرک دورتر شلیک کرد. اندکی پس از آن، دکلن رایس که بازی خوبی داشت، او را اخراج کرد، اما او موفق شد یک تلاش ساختگی از محوطه شش قدم برای دفع تیر افقی به دست آورد.
بعد از تبلیغات خبرنامه
پالاس در ابتدا کمی دقیق تر به نظر می رسید، ابرچی ایز آرون رمزدیل را از راه دور نجات داد و اودسون ادوارد دید که بن وایت یک اشتباه را خنثی کرد. گهگاه آیو در جناح راست مشکلاتی ایجاد می کرد، اما منابع هجومی هاجسون پس از خروج ویلفرد زاها تمام می شود و مایکل اولیس، که توسط تماشاگران به دلیل رد او از چلسی تشویق می شد، همچنان مصدوم است. ژان فیلیپ ماتتا، که با انتقال او ارتباط برقرار می کند، ممکن است از روی نیمکت پیشروی مفیدی داشته باشد، اما هاجسون گفت که او به دلیل زانو درد بیمار شده است.
با گذشت دقایق ادوارد با یک ضربه سر زیبا و تیریک میچل و تیریک میچل با تیترهایی که در هنگام مرگ در انتظار او بود، رک بودن آنها دچار افت و خیز شد. هاجسون گفت: «نمی‌دانم می‌توانستم خیلی بیشتر از بازیکنان بخواهم یا خیر. به نظر می رسید هر دو تیم در زمان های خوبی همدیگر را گرفته اند اما آرسنال از این فرصت استفاده کرد.
